بندگان مومن الهی ازامشب به مدت 10 شب 2رکعت نمازدهه اول ماه ذی الحجه را بین نمازمغرب وعشا بخوانیم تادرثواب زیارت حجاج بیت الله الحرام شریک گردیم درهرکعت بعدازسوره مبارکه حمدوقل هوالله احد آیه شریفه 142سوره اعراف رامی خوانیم وواعدنا موسی ثلاثین لیله و اتممناها بعشرفتم میقات ربه اربعین لیله وقال موسی لاخیه هارون اخلفنی فی قومی واصلح ولاتتبع سبیل المفسدین.
سالروزشهادت حضرت جوادالائمه (علیه السلام )برتمام ارادتمندان آن بزرگوارتسلیت باد.
قال الجوادعلیه السلام :اعلم انک لن تخلو من عین الله فانظرکیف تکون :تحف العقول ص 454
بدان که ازدیده خداپنهان نیستی .پس بنگرکه چگونه ای
در کتاب وسایل الشیعه در مورد علت تحریم ربا چنین آمده است که هشام بن سالم می گوید امام صادق(علیه السلام)فرمودند: «اِنَّمَا حَرَّمَ اللهُ عَزَّ وَ جلَّ الرِّبا لَکَیلا یَمتَنِعَ النّاسُ مِنِ اصطِناعِ المَعروفِ». (وسائل، ج12، ص 65)
خداوند ربا را حرام کرده تا مردم از کار نیک امتناع نورزند
در چند مورد ربا حلال است که عبارتند از:
1- اگر مسلمان از کافری که در پناه اسلام نیست ربا بگیرد، اشکال ندارد؛
2- زن و شوهر دائمی اگر از یکدیگر ربا بگیرند، حرام نیست؛
3- پدر و فرزند اگر از یکدیگر ربا بگیرند حرام نیست، لیکن بین مادر و فرزند، مشهور از فقها فرموده اند، ربا حرام است.
1- «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
مَن قَرأَ المُسبِّحاتِ کلَّها قَبلَ أن ینامَ لَمْ یمُتْ حَتّی یدرِکَ القائمَ صَلواتُ الله علَیه و إنْ ماتَ کانَ فی جِوار رسولِ الله صلی‌الله علیه و آله و سلم.
کسی که هر شب مُسَبِّحبات را قبل از خواب بخواند (سوره‌های پنجگانة حدید و حشر و صف، و جمعه و تغابن) نمی‌میرد تا حضرت قائم(علیه‌السلام) را دریابد و اگر پیش از آن از دنیا برود در جوار رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله و سلم) خواهد بود. (تفسیر صافی، ج ٥، ص ١٤١)
2ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
فَیاطوبی لِمَن أَدْرَکَهُ وَ کانَ مِن أنصارِهِ، وَ الوَیلُ کُلُّ الوَیلُ لِمَن خالَفَهُ وَ خالَفَ أَمرَهُ وَ کانَ مِن اعدائِه.
خوشا به حال آن کس که زمان حضرتش را دریابد و در جمع یاوران او باشد، و بدا و بسیار بدا به حال کسی که با او مخالفت و ستیزه کند و از حضرتش فرمان نبرد و در زمرة دشمنانش درآید. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٤٨)
3-«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
اذا فَتَحَ جَیشُهُ بلادَ الرّوم یسلِمُ الرومُ علی یدِه فَیبنی لَهُم مَسجداً.
زمانی که قوای حضرت، مغرب‌زمین را فتح میکند آنان به دست حضرتش به دین اسلام می‌گروند و امام(علیه‌السلام) برای ایشان مساجد بنا میکند. (بشارة‌الاسلام، ص ٢٥١)
افزود: در کتاب عیون الاخبار امام رضا (ع) روایتی است که یک نفر از صالحین پیامبر(ص) را در خواب می‌بیند و از پیامبر(ص) می‌پرسد من کدامیک از اولاد تورا زیارت کنم؟ و ایشان می‌فرمایند فرزندم که بر او زهر دادند و در طوس است، هرکس او را زیارت کند به من نزدیک میشود. در خود مفاتیح نیز باب زیارت امام رضا(ع) و کیفیت زیارت بیان شده و این روز مخصوص‌ترین روزهاست برای زیارت. چون در دیارغربت دور از وطن به شهادت رسیده و با توجه به اینکه امام رئوف است بر اساس آن رافت، ضامن آهو مطرح شده وفضیلت زیارتش بسیار زیاد است.
رئیس دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی آذربایجان‌شرقی اظهار کرد: چهار امامی‌ها بعد از امام صادق(ع) فرقه‌های اسماعیلیه، ابطحیه، واقفیه، زیدیه، ناووسیه و کیسانیه را ایجاد کردند و این افتراقات تا خود امام رضا(ع) ایجاد شده است. امام باقر(ع) و امام صادق(ع) و امام رضا(ع) به خاطر جایگاه علمی که داشتند ملقب به عالم آل محمد(ص) بودند، اما جلوه علمی امام رضا(ع) بارزتر و مورد توجه‌تراست.
وی با بیان اینکه فرقه‌های باطل درون شیعی از جمله چهار امامی، شش امامی و هفت امامی جایگاهی برای امام رضا(ع) قائل نیستند، افزود: هشت امامی‌ها، امامت حضرت رضا(ع) و در ذیل آن امام مهدی(عج) را قبول دارند، با وجود فرقه‌های باطل درون شیعی تأکیدات زیادی قبل از ولادت و شهادت ثامن‌الحجج(ع) برای زیارت حضرت شده است که این امر توسط ائمه بعدی امام رضا(ع)، از جمله امام جواد(ع) و امام هادی(ع) بارها مورد سفارش واقع شده است.
وی خاطر نشان کرد: فضیلت زیارت امام رضا(ع) برابر حج بلکه بالاتر از هزار حج ارزش و اعتبار دارد.
حجت‌الاسلام حسینی، در خصوص آداب زیارت امام رضا(ع) گفت: در هنگام ورود به حرم اذن دخول می‌خوانیم و شهادت می‌دهیم سلام ما را می‌شنوی و جواب می‌دهی دور از وطن و زادگاه به طوس آورده شده و باعث گسترش تشیع در این منطقه شده . هر امام جایگاهی دارد ولی به لسان اهل بیت امام رضا(ع) ارزش و ارج و اعتبار زیاد دارد.
رئیس دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی آذربایجان‌شرقی خاطرنشان کرد: زیارت ارادت عاشق به معشوق است بیعت و تجدید پیمان است آیینه عرضه کردن و جایگاه رفیع رسیدن است. امام قلب عالم وجود است . به لسان هشام ابن حکم و امر ابن عبید که مناظره‌ای باهم داشتند مثل امام در عالم وجود مثل قلب انسان در جان انسان است که علم جدید هم آنرا تایید میکند فردی که به کما رفته ولی قلب میزند میتوان قلب را پیوند داد.اگر زمین یک لحظه از حجت خالی شود زمین بلعیده میشود.امام صادق (ع) فرمودند که این دعا گنجینه است و از پدر بزرگوارشان نقل کرده اند که به ایشان فرموده اند این دعا از اسرارما شیعیان است .
اَللّهُمَ الجعَلنی فی دِرعِکَ الحَصینَة اَلَتی تَجعَلُ فیها مَن تُرید.
(خدایا مرا در دِژ و زره محکم خود قراربده همان زرهی که هرکس رابخواهی در آن قرار می دهی .) اگر در این دژ قرار بدهی از هر نوع بلا و مشکلی در امان خواهم بود.
( سه مرتبه صبح و سه مرتبه در شب خوانده شود.)
علائم حتمی ظهور امام زمان (عج) از زبان امام صادق(ع)
خبرگزاری فارس نوشت: : امام صادق(ع) آخرین منجی بشر حضرت مهدی(عج) را این گونه خطاب میکند: «ای آقای من! غیبت تو خواب را از من ربوده، بستر را برایم تنگ ساخته، روح و روانم را بی‌تاب کرده است
بار دیگر بغض غریبی گلوی عالم تشیع را می‌فشارد، ملائک در پس کوچه‌های مدینه در تشیع پیکر مردی شرکت می‌کنند که محضرِ مبارکش، منبع فیض آسمانی بود و او اینک در محضر خداوند خویش شربت شهادت را نوشیده و در جوار جدش بزرگوارش قرار گرفته، او از دست حکومت عباسی آسوده خاطر شده است، دیگر صادق آل الله نیست تا سجاده را از زیر پایش برکشند و او را با سر و پای برهنه به دربارِ جور برند، هر چند که بقیع، بقعه‌ای خاموش و تاریک است و آشنایی غریب با مزار بی‌چراغ را در خود جای داده است، اما با این حال خود مرثیه‌ای است بر غم غربت خویش
چه زیباست که ششمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت با اینکه خود یکی از ستارگان این کهکشان الهی است، خدمتگزاری به امام عصر(علیه السلام ) را مایه مباهات و افتخار خود می‌داند و اینچنین از شرایط ظهور و علائم آن سخن می‌گوید و چنان از فراغ غیبت حضرت حجت گریه سر می‌دهد که دیگر اشکی بر چشمانش باقی نمانده است
*ابوبصیر از حضرت صادق(ع) روایت کرده که فرمودند: «مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ الله مَا لِبَاسُهُ إِلَّا الْغَلِیظُ وَ مَا طَعَامُهُ إِلَّا الشَّعِیرُ الْجَشِبُ وَ مَا هُوَ إِلَّا السَّیْفُ وَ الْمَوْتُ تَحْتَ ظِلِّ السَّیْف»؛ «چگونه تعجیل در خروج و ظهور قائم(ع) دارید، پس به خدا سوگند که لباس او چیزی جز جامه‌های درشت و طعام او چیزی جز نان جو سخت نمی‌باشد و برنامه او چیزی جز شمشیر و مرگ در زیر سایه شمشیر نخواهد بود
سیره مهدی (علیه السلام ) مبتنی بر سیره جدش است
*عبدالله بن عطا می‌گوید: «از آن حضرت پرسش کردم که سیره مهدی چگونه است؟»؛ فرمودند: «یَصْنَعُ کَمَا صَنَعَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وآله وسلّم یَهْدِمُ مَا کَانَ قَبْلَهُ کَمَا هَدَمَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وآله وسلّم أَمْرَ الْجَاهِلِیَّةِ و یَسْتَأْنِفُ الْإِسْلَامَ جَدِیداً»؛ «او کاری میکند که رسول خدا(ص) کرد، منهدم میکند، آنچه را که پیش از او پیامبر خدا(ص) منهدم ساخت و آن امر جاهلیّت است و اسلام را از سر، آغاز می‌کنند و اسلام را جدیداً ارائه میکند
*از امام صادق(ع) روایت است که «إِذَا قَامَ الْقَائِمُ أَخَذَ مَانِعَ الزَّکَاةِ فَضَرَبَ عُنُقَه»؛ «زمانی که قائم آل محمد(ص) قیام کند، مانع الزکات را گرفته و گردن او را خواهد زد
*مفضّل بن عمر از اصحاب امام صادق(ع) می‌گوید: شنیدم اباعبدالله، حضرت صادق(ع) می‌فرمودند: «لَو قَد قامَ قائِمُنا لَبَدءَ بِکَذّابی الشِّیعةِ فَقَتَلَهُم»؛ «اگر قائم ما قیام کند، هر آینه از کذابان شیعه آغاز میکند و آنان را به قتل می‌رساند
امامی که در غیبت ولی خدا مویه میکند
*از سدیر صیرفی روایت شده که گفت: «من، «مفضّل»، «ابوبصیر» و «اَبان بن تغلب» به محضر مولایمان امام صادق علیه‌السلام شرفیاب شدیم، دیدیم آن حضرت لباس مویین خشن و ساده پوشیده و روی خاک نشسته و همچون شخص سوگوار و عزیز از دست داده، با حالتی سوزان و جگر سوز گریه میکند، به طوری که اندوه جانکاه از چهره‌اش دیده می‌شد و صورتش دگرگون شده بود و اشک از اطراف چشمانش می‌ریخت و در این حال می‌گفت
«ای آقای من، غیبت تو خواب را از من ربوده، بستر را برایم تنگ ساخته، روح و روانم را بی‌تاب و پر تنش نموده است؛ ای آقای من!، غیبت تو مصیبت مرا، به فاجعه دردناکی تبدیل کرده و این مصایب به مصیبت‌های گذشته یکی پس از دیگری، پیوسته که موجب هلاکت و نابودی من شده است، هر اشکی که از چشمانم می‌ریزد و هر ناله‌ای که از سینه‌ام بر می‌خیزد، در مورد مصایب پی در پی گذشته و بلاهای سابق انباشته شده، آن چنان زیاد و طاقت فرسا است که به دیدگانم آسیب می‌رسانند و هر وقت که این اشک ها را مینگرم و این صدای ناله سینه‌ام را به خاطر مصیبت‌های جان سوز گذشته می‌شنوم، به یقین مینگرم که مصایب آینده بسی بزرگتر و جانکاه‌تر از مصایب گذشته است و سختی‌های آن، کمر شکن‌تر است، چرا که با خشم و اندوه تو آمیخته شده است
سدیر می‌گوید: «از وحشت و ناراحتی، عقل از سرِما پرید و بر اثر جزع و بی تابی، قلب‌های ما پاره پاره شد، به خاطر آن حالـت امـام صادق علیه‌السلام که بسیار هولناک و تکان دهنده و دردآلود بود، گمان بردیم که آن حضرت دچار حادثه بسیار تلخ و کوبنده، ناگوار و طاقت فرسا شده است، عرض کردیم
«ای فرزند بهترین مخلوقات!، خداوند چشمانت را نگریاند، برای کدام حادثه آن قدرگریه کرده‌ای که اشک چشمانت تمام شده و باران، اشک از دیدگانت جاری گشته است؟ و چه موضوعی این گونه شما را سوگمند و گریان و پریشان نموده است؟
آتش بغض امام آن چنان ترکید و شعله‌ور شد و ناله‌ای سوزناک سرداد و سفره دلش گشوده شد و ترس و هراسش سخت شد و در این حال فرمود:« وای بر شما!، بامداد امروز به کتاب جفر نگاه کردم و این کتابی است که علم به مرگ‌ها، بلاها، مصیبت‌ها و علم آنچه گذشته و آینـده تا روز قیامت خواهد آمد؛ در آن نوشته شـده است که خداوند محمد صلی الله علیه وآله وسلم و امامان بعد از او را، به این کتاب، اختصاص داده است، من در این کتاب تأمل کردم، ولادت قائم ما عجل الله تعالی فرجه الشریف و غیبت او، و طولانی شدن غیبتش و گرفتاری‌های مؤمنان در عصر غیبت و پدیدار شدن شک و تردید در قلب‌های آنان بر اثر طولانی شدن غیبت و مرتد شدن بسیاری از دین و خروج آنها از اسلام و بی‌تعهد شدن آنها به ولایت را مشاهده کردم، آن گونه که خداوند می‌فرماید: «و هر انسانی، اعمالش را بر گردنش آویخته‌ایم»، (سوره اسراء، آیه 13)
منظور از این طائر، ولایت ماست، وقتی که این همه ناگواری ها در ارتباط با غیبت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف را در کتاب جفر مشاهده کردم، بی‌اختیار منقلب شده و قلبم سوخت و اندوه‌ها مرا فراگرفت
امام صادق(ع) از علائم قبل از ظهور می‌گوید
امام صادق علیه‌السلام به یکی از یاران خود فرمود: « هر گاه دیدی، حق بمیرد و طرفدارانش نابود شوند؛ ظلم و ستم فراگیر شده است؛ قرآن فرسوده و بدعت‌هایی از روی هوا و هوس، در مفاهیم آن آمده است؛ دین خدا (عملاً) توخالی شده، همانند ظریفی که آن را واژگون سازند؛ طرفداران و اهل باطن بر اهل حق پیشی گرفته‌اند؛ کارهای بد آشکار شده و از آن نهی نمی‌شود و بدکاران بازخواست نمی‌شوند، مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا کنند،
شخص بدکار دروغ گوید و کسی دروغ و نسبت ناروای او را رد نمی‌کند؛ بچه‌ها به بزرگان احترام نمی‌گذارند؛ قطع پیوند خویشاوندی شود؛ بدکاران را ستایش کنند و او شاد شود و سخن بدش به او بر نگردد؛ نوجوانان پسر همان کنند که زنان می‌کنند؛ زنان با زنان ازدواج کنند؛ انسان‌ها اموال خود را در غیر اطاعت خدا مصرف می‌کنند و کسی مانع نمی‌شود،
افراد با دیدن کار و تلاش نامناسب مؤمن، به خدا پناه میبرند؛ مداحی دروغین از اشخاص، زیاد شود، همسایه همسایه خود را اذیت میکند و از آن جلوگیری نمی‌شود؛ کافر به خاطر سختی مؤمن، شاد است؛ شراب را آشکار را می‌آشامند و برای نوشیدن آن کنار هم می‌نشینند و از خداوند متعال نمی‌ترسند؛ کسی که امر به معروف می‌کنند، خوار و ذلیل است؛ آدم بدکار، در آنچه آن را خداوند دوست ندارد، نیرومند و مورد ستایش است؛ اهل قرآن و دوستان آنها خوارند،
راه نیک بسته و راه بد باز است؛ خانه کعبه تعطیل شده و به تعطیلی آن دستور داده میشود؛ انسان به زبان می‌گوید، ولی عمل نمی‌کند؛ مؤمن خوار و ذلیل شمرده شود؛ بدعت و زنا آشکار شود؛ مردم به شهادت و گواهی ناحق اعتماد کنند؛ حلال حرام شود و حرام حلال شود؛ دین بر اساس میل اشخاص معنی شود و کتاب خدا و احکام آن تعطیل میشود؛ جرأت بر گناه آشکار میشود و دیگر کسی برای انجام آن منتظر تاریکی شب نگردد؛ مؤمن نتواند نهی از منکر کند مگر در قلبش؛ ثروت بسیار زیاد در راه خشم خدا خرج شود؛ سردمداران به کفر نزدیک شوند و از نیکو کاران دور شوند؛ والیان در قضاوت رشوه بگیرند،
آشکارا قمار بازی میشود؛ مشروبات الکلی به طور آشکار بدون مانع خرید و فروش میشود؛ در گفتن سخن باطل و دروغ با هم رقابت کنند؛ مسجد طلاکاری (زینت داده شود؛ حج و جهاد برای خدا نیست؛ آلات موسیقی و لهو و در مدینه و مکه آشکار میشود؛ علایم آسمانی آشکار شوند و کسی از آن نگران نشود؛ پسر به پدرش نسبت دروغ بدهد و پدر و مادرش را نفرین کند و از مرگشان شاد شود؛ به وسیله شراب بیمار را مداوا و برای بهبودی آن را تجویز کنند؛ وقت در اول نمازها را سبک بشمارند؛ مسجدها پر است از کسانی که از خدا نترسند و غیبت هم کنند؛ برای اذان و نماز مزد می‌گیرند.»
علائم حتمی ظهور حضرت حجت(عج)
*امام صادق (ع) فرمود: پیش از ظهور قائم (عج) پنج نشانه حتمی است؛ یمانی، سفیانی، صیحه آسمانی، قتل نفس زکیه و فرورفتن در بیابان.
*«محمد بن مسلم» می‌گوید که از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود «پیش از ظهور قائم (ع) از سوی خدا بلا و آزمایش به وجود آید، «ولنبلونکم بشی من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و النفس و الثمرات»،«قطعاً همه شما را با چیزی از ترس، گرسنگی، زیان مالی و جانی و کمبود میوه‌ها آزمایش می‌کنیم»، سپس فرمود «ترس از شاهان بنی فلان، گرسنگی از گرانی قیمت‌ها و کمبود اموال، از کساد و رکود، تجارت و بهره اندک از آن و کاهش میوه‌ها و محصول به خاطر خشکی زمین و برکت میوه‌ها از آزمایش‌های خداوند باری تعالی، پیش از ظهور مهدی (ع) است، پس دنباله آیه فوق را خواند «و بشرالصابرین » به صابران مژده بده.»، مژده از این نظر که در آن هنگام حضرت قائم (ع) به زودی خروج کند.
/6262
کد خبر
فرمایشات گهربار حضرت بقیه الله الاعظم (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
1- تسلیم در مقابل دستورهای اهل بیت(علیهم السلام)
«فَاتَّقُوا اللّهَ، وَ سَلِّمُوا لَنا، وَ رُدُّو الاَْمْرَ إِلَیْنا، فَعَلَیْنَا الاْصْدارُ، کَما کانَ مِنَّا الاِْیرادُ، وَ لا تَحاوَلُوا کَشْفَ ما غُطِّی عَنْکُمْ، وَ اجْعَلُوا قَصْدَکُمْ إِلَیْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَی السُّنَّةِ الْواضِحَةِ. »:
از خدا بترسید و تسلیم ما شوید و کارها را به ما واگذارید، بر ماست که شما را از سرچشمه، سیراب برگردانیم، چنان که بردن شما به سرچشمه از ما بود، در پی کشف آنچه از شما پوشیده شده نروید. مقصد خود را با دوستی ما بر اساس راهی که روشن است به طرف ما قرار دهید.
2- تحقّق حتمی حقّ
«أَبَی اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لِلْحَقِّ إِلاّ إِتْمامًا وَ لِلْباطِلِ إِلاّ زَهُوقًا، وَ هُوَ شاهِدٌ عَلَی بِما أَذْکُرُهُ. »:
خداوند مقدّر فرموده است که حقّ به مرحله نهایی و کمال خود برسد و باطل از بین رود، و او بر آنچه بیان نمودم گواه است
3- بیزاری از غالیان
«أَنا بَریءٌ إِلَیاللّهِ وَ إِلیرَسُولِهِ مِمَّنْ یَقُولُ إِنّا نَعْلَمُ الْغَیْبَ وَ نُشارِکُهُ فیمُلْکِهِ أَوْ یُحِلُّنا مَحَلاًّ سِوَی الَْمحَلِّ الَّذی رَضِیَهُ اللّهُ لَنا. »:
من از افرادی که میگویند: ما اهل بیت [مستقلاًّ از پیش خود و بدون دریافت از جانب خداوند] غیب میدانیم و در سلطنت و آفرینش موجودات با خدا شریکیم، ما را از مقامی که خداوند برای ما پسندیده بالاتر میبرند، نزد خدا و رسولش، بیزاری میجویم.
پایگاه اطلاع رسانی حوزه علمیه
روزی حلال -امام علی (علیه السلام )درحکمت 425 نهج البلاغه فرموده اند:
همانا خدارابندگانی است که آنان رابه نعمت هامخصوص کندبرای سودهای بندگان پس آن نعمتهارادردست آنان وامی نهدچندان که آن راببخشد،وچون ازبخشش بازایستند،نعمت هارا از ایشان بستاندودیگران رابدان مخصوص گرداند.
لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ
وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ
آیه 21 سوره حشر
اگر این قرآن را بر کوهى فرو مى فرستادیم یقینا آن [کوه] را از ترس خدا
فروتن [و] از هم پاشیده مى دیدى و این مثلها را براى مردم مى زنیم
باشد که آنان بیندیشند.
بر اساس برخی از روایات؛ فراگیرترین و گسترده ترین آیه از جهت امید و رحمت قرآن، این آیه مبارکه است:
«قل یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ»؛ (زمر، 53)
بگو: اى بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
ای نفست چاره‌ی درماندگان/ جزتوکسی نیست کس بی‌کسان
چاره‌ی ما ساز که بیچاره گان / گر توبرانی، به که روی آوریم
یار شوای مونس غمخوارگان / چاره کن ای چاره‌ی بیچارگان
قافله شد، بی کس ما ببین / ای کس ما بی‌کسی ما ببین
پیش تو با ناله وآه آمده‌ایم / معتغذر از جرم و گناه آمده‌ایم
صله‌ی امام رضا (علیه السلام) به یک شاعر با اخلاص
مرحوم حاج شیخ ابراهیم صاحب الزمانی از مداحان مخلص و مرثیه خوانان با سوز اهل بیت علیه السلام بود او سال‌ها پیش از شروع درس مرحوم آیه الله حائری بنیانگذار حوزه‌ی علمیه‌ی قم ،دقایقی چند روضه می‌خواند و آنگاه آیت الله حائری درس خویش را آغاز می‌کرد
او داستانی شنیدنی دارد که از حضرت رضا علیه السلام برای مدح خویش صله دریافت داشته است ! خود نقل می کرد که یک بار مشهد مقدس مشرف شدم ومدتی در آنجا اقامت گزیدم . پولم تمام شد و کسی را هم برای رفع مشکل خویش نمی‌شناختم. از این رو قصیده‌ای در مدح حضرت رضا علیه السلام سرودم و فکر کردم که بروم و آن را برای تولیت آستان مقدس بخوانم و صله بگیرم با این نیت حرکت کردم، اما در میان راه به خود آمدم که چرا نزد خود حضرت رضا علیه السلام، نروم و آن را برای وی نخوانم ؟! به همین جهت کنار ضریح رفتم و پس از استغفار و راز و نیاز با خدا، قصیده‌ی خود را خطاب به روح بلند و ملکوتی آن حضرت خواندم و تقاضای صله کردم .ناگاه دیدم دستی با من مصافحه نمود و یک اسکناس ده تومانی در دستم نهاد . بی‌درنگ گفتم :« سرورم ! این کم است » ده تومانی دیگر داد باز هم گفتم : « کم است » تا به هفتاد تومان که رسید، دیگر خجالت کشیدم تشکر کردم و از حرم بیرون آمدم
کفش‌های خود را که می پوشیدم، دیدم آیه الله حاج شیخ حسنعلی تهرانی، جد آیت الله مروارید، با شتاب رسید و فرمود :« شیخ ابراهیم ! » گفتم : « بفرمایید آقا !» گفت:«خوب با آقا حضرت رضا علیه السلام روی هم ریخته‌ای، برایش مدح می‌گویی و صله می‌گیرید. صله را به من بده » بی‌معطلی پول‌ها را به او تقدیم کردم و او یک پاکت در ازای آن به من داد و رفت وقتی گشودم دیدم دو برابر پول صله است یعنی یکصد و چهل تومان .
ای که بر خاک حریم تو ملائک زده بوس/رشک فردوس برین گشته زتوخطه توس
هرکه آید به گدایی به در خانه‌ی تو/حاش لله که زدرگاه توگردد مایوس